کارگران فقیر در تایوان گروهی از افراد عمدتاً بین 26 تا 46 ساله هستند که دبیرستان را به اتمام رسانده‌اند و به‌عنوان کارگر فنی یا خدماتی در بازار کار مشغول به فعالیت هستند. 70 درصد از آن‌ها به صورت تمام‌وقت کار می‌کنند اما درآمد خانواده آن‌ها هنوز زیر خط فقر است که نشان می‌دهد وضعیت معمول کارگران فقیر ساعات طولانی کار و دستمزدهای پایین است. تایوان در سال‌های اخیر سیاست‌هایی را برای رسیدگی به این موضوع تدوین کرده است، از جمله گسترش دامنه حمایت‌های اجتماعی و دوبرابر کردن ذینفعان آن‌ها، افزایش حداقل دستمزد، حمایت از حقوق استخدامی کارگران ناهمگون، ارائه کمک‌هزینه کودکان، ترویج اشتغال افراد محروم و گسترش خدمات مراقبت از کودک و مراقبت طولانی‌مدت. همه‌ی این سیاست‌ها به پیشرفت چشمگیری منجر شده است. با این حال، مسائلی وجود دارد که نیاز به توجه دارند. شو جونگ لی در مقاله خود به آن‌ها پرداخته است. غربالگری فقر بسیار سخت‌گیرانه است و منابع کمک های اجتماعی به طور نابرابر توزیع می‌شود. معیارهای سخت‌گیرانه‌ای که در دوره قبل به کار می‌رفتند - محاسبه درآمد بر اساس خانواده گسترده، در نظر گرفتن ارزش دارایی مسکن، و شبیه‌سازی درآمد مجازی - همه باید فوراً بهبود یابند تا افراد فقیر شاغل بیشتری بتوانند وارد سیستم کمک‌های اجتماعی و دریافت کمک شوند. علاوه بر این، منابع سیستم کمک اجتماعی همچنان بر روی خانوارهای کم‌درآمد اصلی متمرکز است و توزیع منابع به خانوارهای با درآمد متوسط ​​و کم هنوز محدود است که این نیز نیاز فوری به بهبود دارد. متن کامل مقاله را می‌توانید به پیوست این پست دریافت کنید.