از هر سه زن یک نفر خشونت جنسی و یا فیزیکی را از طرف شریک جنسی(یا همسر) خود در دوره ای از زندگیش تجربه می کند.
منتشر شده توسط: سازمان جهانی بهداشت
مترجم: صدیقه صلواتی
از هر سه زن یک نفر خشونت جنسی و یا فیزیکی را از طرف شریک جنسی(یا همسر) خود در دوره ای از زندگیش تجربه می کند. اشکال مختلف خشونت بر علیه زنان عبارتند از:
- خشونت از سوی شریک جنسی شامل خشونت فیزیکی، جنسی و عاطفی.
- خشونت جنسی که در جنگ ها حادث می شود.
- ازدواج های اجباری یا زود هنگام
- قاچاق زنان و دختران
- ختنه کردن زنان یا دختران
- قتل های ناموسی
معمول ترین نوع خشونت بر علیه زن، خشونت شریک جنسی می باشد. این نوع خشونت در تمام کشورهای جهان گسترده شده اما شیوع آن در کشورهای مختلف، متفاوت است. همچنین در داخل کشورها نیز این پدیده، منطقه به منطقه شیوع متفاوتی دارد. مطالعات از کشورهای مختلف نشان می دهد که درصد زنان15 تا 49 ساله ای که خشونت جنسی را توسط شریک جنسی یا همسر خود تجربه می کنند در طول دوره زندگی از 15% تا 71% می باشد. این مقدار اختلاف عددی نشان دهنده این است که خشونت می تواند قابل پیشگیری باشد.
خشونت بر علیه زنان مضرات عدیده ای را متوجه سلامت ایشان می کند، از جمله مرگ، صدمات فیزیکی، حاملگی های ناخواسته و سقط، عفونتهای جنسی واگیر مثل ایدز، افسردگی، استرس، استفاده نابهنجار و صدمه رسان از مواد دخانی، دارو ها و مشروبات الکلی و ... .
هزینه های اقتصادی ناشی از خشونتهای جنسی بالاست. این هزینه ها شامل هزینه های خدمات سلامت ارائه شده به قربانیان، هزینه های اجتماعی، هزینه های ناشی از خدمات قانونی و همچنین درآمدهای از دست رفته قربانیان می باشد. خشونت بر علیه زنان تمام اعضای خانواده را تحت تاثیر قرار می دهد. فرزندان در خانواده هایی که خشونت علیه شریک جنسی در انها رواج دارد به احتمال بیشتری در معرض تجاوز و تعددی قرار می گیرند، خدمات سلامت کمتری دریافت می دارند و با مشکلات و مسائل عدیده رفتاری، عاطفی و تحصیلی دست و پنجه نرم می کنند.
این کودکان در بزرگسالی به احتمال بیشتری به مصرف دارو ها، مواد الکلی و سیگار روی می اورند و احتمال بروز رفتارهای جنسی نا ایمن در ایشان بالا خواهد بود. همچنین این افراد به احتمال بیشتری خشونت بر علیه شریک جنسی را تجربه خواهند نمود.
خشونت بر علیه زنان ریشه در نابرابری جنسیتی دارد. لازم است که برنامه های کاهش خشونت شریک جنسی عوامل خطر در سطوح مختلف را که در ادامه به انها اشاره شده، مورد توجه قرار دهد.
سطح فردی:
عامل خطر در این سطح شامل تاریخچه و تجربه خشونت در کودکی است. مداخلات مربوطه در این سطح عبارتند از برنامه های مربوط به والدین برای پیشگیری از بدرفتاری با کودکان.
سطح ارتباطات:
عامل خطر در این سطح کنترل مرد بر زن به صورت غالب است. مداخلات شامل برنامه هایی است که مردان و پسران را برای تقویت نگرش های برابری جنسیتی مورد هدف قرار می دهد.
سطح عامه مردم:
نرم های مرتبط با نابرابری اجتماعی که خشونت بر علیه زنان را تشویق می کند، عوامل خطر در این سطح را شکل می دهند. مداخلات موثر در این سطح عبارتند از برنامه هایی که نرم های برابری جنسیتی را از طریق رسانه، جنبش های اجتماعی، مدارس و نهادهای مذهبی ارتقا می دهد.
سطح اجتماعی:
عوامل خطر در این سطح شامل استفاده مضر شریک جنسی از مواد الکلی و کمبود دسترسی زنان به آموزش و شغل است. مداخلات موثر در این سطح شامل قوانین، سیاستها و برنامه هایی است که دسترسی زنان را به استخدام و دسترسی دختران به آموزش ارتقا داده و خشونت بر علیه زنان را ممنوع می کند.
هر بخشی از جامعه برای مقابله با خشونت بر علیه زنان نقشی بر عهده دارد. برای پیشگیری و پاسخگویی به خشونت بر علیه زنان، بخش های مختلف جامعه باید با هم وارد کار شوند. در این میان بخش سلامت نقش محوری را در پیشگیری و پاسخگویی به این پدیده بر عهده دارد، از جمله:
- ارائه خدمات سلامت جامع برای قربانیان
- جمع اوری داده درباره شیوع، عوامل خطر و نتایج سلامتی آن
- اتخاذ سیاست هایی برای مقابله با خشونت بر علیه زنان
- پیشگیری از خشونت از طریق تدوین و اعلام برنامه های پیشگیری
- حمایت از اینکه خشونت بر علیه زنان به عنوان یک مساله سلامت عمومی مطرح گردد.
* دانشجوی سیاستگذاری سلامت ، دانشگاه علوم پزشکی تهران
 Violence against Women | [Violence against Women] | 731 kB |